Jak zrobić dobrze szkicownik?

Jak zrobić szkicownik dobrze

Szkicownik w twardej oprawie musi być wytrzymały z racji na potencjalnie różnorodne zastosowanie. Zwłaszcza, jeśli w grę wchodzą techniki wodne jak akwarele, gwasze czy plamy z płynnego grafitu czy tuszu. Jakie papiery są odpowiednie do takiej twórczości opisujemy w innym materiale, tutaj opowiemy co trzeba zrobić przy składaniu takiego szkicownik aby się nie rozpadł w trakcie użytkowania i dlaczego.

Na rysunku widać punkty, w których należy szczególnie się przyłożyć i czasem zastosować szczególne środki. Przyjrzyjmy się im:

OPIS: 1-materiał okładkowy/okleina, 2-twarda tektura, 3-sładki papieru/blok, 4-klej, 5-zawias, wzmocnienie klejenia grzbietu, 6-listwa usztywniająca grzbiet okładki, 7-szycie/nici 

Szycie i klejenie szkicownika - najważniejsze!

Kluczowe i krytyczne elementy konstrukcji szkicownika to oczywiście szew i klej. To właśnie od tych dwóch elementów zależy w największym stopniu jakość wiązania składek. Klej musi być wysokiej jakości ale położony cienko, a szew musi być mocno ściągnięty. To właśnie w tym miejscu skład maszynowy niedomaga, bo linie produkcyjne nie zostały zaprojektowanego do szycia i klejenia grubego i sztywnego papieru tylko do zwykłego, lekkiego papieru książkowego do 100g. Stąd w szkicownikach często szew jest luźny, a klej zazwyczaj zbyt gruby, co potem powoduje wiele problemów.

Gdy kleimy papier bawełniany, lub po prostu grubszy i sztywniejszy papier to trzeba klej dobrze wetrzeć, a składki muszą być dobrze ściśnięte. Zwykła nić oczywiście nie pozwala na to, ponieważ zbyt łatwo się zrywa. Przy szyciu ręcznym, używamy więc specjalnych mikro plecionek. Są to najmocniejsze i najwytrzymalsze nici na całym świecie. Ich dodatkowym atutem jest wodoodporność, dzięki czemu nie wypijają kolorów akwareli. 
Aby klej lepiej penetrował papier, grzbiet składek jest wcześniej ręcznie matowiony specjalną szczotką. 
Grzbiet okładki również skonstruowany jest inaczej. Zamiast bardzo wysuniętej listwy grzbietowej stosujemy bliskie i stosunkowo nie grube usztywnienie, aby umożliwić szkicownikowi swobodne otwieranie się na płasko. Daje to większy komfort pracy i zapobiega samoczynnemu zamykaniu się szkicownika. 

Szkicownik nie może się rozpadać!

Kolejnym ważnym elementem jest sposób zawieszenia bloku w okładce. W większości szkicowników produkowanych seryjnie znajdziemy - znów - metodę stosowaną w książkach, czyli zawieszanie bloku przy pomocy tzw, wyklejki- strony pośredniej między okładką a stroną pierwszą i ostatnią. W książkach ma to swoje uzasadnienie, ale w szkicownikach jest najsłabszy punkt, wada, mankament. Powoduje, że szkicowniki się rozsypują w kontakcie z mokrymi technikami. Dlatego w naszych szkicownikach zawieszamy blok w okładce w zupełnie inny sposób. Całą pierwszą stronę wklejamy w okładkę. Gwarantuje to, że blok nigdy nie wypadnie z okładki. 

Okładka

Kolejnym elementem jest samu usztywnienie okładki. Ograniczenia produkcyjne wymagają od producentów masowych stosowania tektury ok 0,5mm. W naszej produkcji ręcznej używamy tektury introligatorskiej o grubości pomiędzy 2 a 2,5 mm (w zależności od modelu i rozmiaru szkicownika), co daje o wiele lepszą sztywność i poczucie solidności. 

O samych okleinach i designie nie będę tu pisał, bo to odrębny temat. Wspomnę tylko, że okleiny w szkicownikach znanych marek, to są zawsze najtańsze okleiny w ofercie producentów oklein, dlatego szkicowniki te wyglądają wszystkie tak samo. W ręcznej produkcji poszukujemy oklein unikatowych, pięknych i wytrzymałych zarazem. 

Mam nadzieję, że przybliżyłem nieco tajniki profesjonalnego wykonania szkicownika. Jeśli chcesz zrobić szkicownik sam, informacje te powinny również pomóc ci uniknąć wielu błędów, które najczęściej popełniane są, z powodu ślepego naśladowanie bindingu książek. Pamiętajcie, szkicownik to nie książka i można, a nawet trzeba zrobić go inaczej.